CIA'NIN AÇIKLANAN DOSYALARI
Pilot Kenneth Arnold’un 24 Haziran 1947’deki ünlü UFO gözleminden kısa bir süre sonra, General Walter Bedell Simith’e, Stratejik Hizmetler Ofisi (OSS)nin New York’taki Brooks Club’da görüşerek, uçan disklerle ilgili gerçeği duyurmak için mali destek verilen bir çaba içine girdiği söylendi. İlk başta bundan yakaladıkları bir Alman bilimadamının yardımını alan Rusların sorumlu olduğuna inanılıyordu, fakat raporların bazı özellikleri bu teoriyi çürüttü. OSS, bu tür gözlemlerin paniğe neden olacağından endişe etmekteydi.
CIA’nın, 3 Mart 1949 tarihli ve ‘UFO-Sign Projesi hakkında Notlar ve Yorumlar” başlıklı memorandurumunda şöyle denilmektedir:
“GE’den Dr. Langmuir, MIT’ten Dr. Valley, Ohio Üniversitesi’nden Dr. Hynek ve Tıbbi Hava Laboratuarları bir çok olasılık üzerine çalışmalar yaptılar.
Buna göre, cisimler ya dünya dışı kaynaklıydı ya da yabancı ülkelerin ileri düzeyde teknolojide hava araçları vardı; fakat bunların oldukça uzak ihtimaller olduğuna karar verilmişti. Bu araçların gezegenler arası uzay gemileri olduğu yüksek ihtimaldir ve tüm gözlemlerin araştırılması gerekmektedir.”
29 Haziran 1952 tarihli başka bir momerandrum;
“Geçtiğimiz haftalarda, tanımlanamayan hava cisimlerine dair bir dizi radar ve gözlem raporu bildirildi. Bu ofis, 3 yıldır bu tür gözlem raporlarını sürekli olarak incelemesine rağmen, bu çalışmaya Merkezi İstihbarat Ofisi de katılacak ve konu hakkındaki rapor 15 Ağustosa kadar hazırlanacaktır.”
Birkaç gün sonra OSI Silah ve Mühimmat Bölümü Şefi Edward Tauss, OSI Başkan Yardımcısına resmi olmayan bir memorandum gönderdi:
Bir dizi rapor “açıklanamayan” olarak kaldığı sürece, İstihbarat konuyu örtbas etmeye devam etmelidir. Önerilen, CIA’in incelemelerini Hava Teknolojisi İstihbarat Merkezi yetkilileriyle işbirliği halinde sürdürmesidir. Fakat, CIA’in konuya olan ilgisi ya da endişelerinin hiçbir şekilde basına ya da halka yansımaması şiddetle talep edilmektedir. Bu tip bir ilgi, ABD Devleti’nin elindeki “yayınlanmamış gerçeklerin” varlığını ve güvenilirliğini onaylama olarak görülecektir.
CIA özel çalışma grubu Ağustos 1952’de kuruldu; brifingle ilgili belgeler o tarihte gizli olarak sınıflandırılmaktaydı. Bu brifinglerin ilki 14 Ağustos’ta yapıldı:
Geçtiğimiz birkaç hafta boyunca uçan dairelerle ilgili raporların artması hem halkın da hem de yetkililerin konuya olan ilgisini oldukça artırmıştır. Bilgi edinmek isteyenler Hava Kuvvetlerini talep yağmuruna tutmuştur; hatta bunların içinde Beyaz Saray’dan gelen resmi bir sorgu kağıdı da bulunmaktadır...
Bu noktada, Bilimsel İstihbarat Ofisi, Hava Kuvvetleri’nin çalışmaları –metodolojisi, raporları, vardığı sonuçlar- hakkında bir değerlendirme yapmanın zamanının geldiğini hissetmiştir. Gizli servis içinde konuya gösterilen büyük ilgi gözönüne alınarak, araştırmalar hakkında rapor hazırlanması için bu brifing düzenlenmiştir. Dikkate alınması gereken nokta, gizli servisin uçan dairelere olan ilgisinin halk tarafından öğrenilmesi, sorunun halkın gözünde daha da ciddi hale gelmesine neden olabilir, dolayısıyla bunu engellememiz gerekmektedir.”
Raporda “Kendi istihbarat bilgilerimizi, 1946 yılında İsveç’te yapılan gözlemlere kadar giderek gözden geçirdik” denilmekte ve Hava Kuvvetleri’ne bildirilen çeşitli UFO tipleri şöyle listelenmektedir:
“Gözlemleri, görsel, radar ve görsel ve radar karışımı olarak gruplayan ATIC, UFO tiplerini iki ana gruba ayırır: 1. Küresel ya da elips şeklindeki cisimler. Bunlar genelde parlak metalik renktedir, bazıları küçük (60-90 cm) olmasına rağmen, çoğu yaklaşık 30 m. çapındadır ; nadiren 300m. genişliğinde cisimler de gözlemlenmektedir. Bu grupta değişik türler bulunur; torpil, üçgen, kalem ve hatta şilte şeklindekiler gibi. Bunların hepsi gün ışığında alınmış raporlardır. İkinci grup ise gece gözlemlerinden oluşmakta ve ışıklar ile çeşitli parlaklıkları kapsamaktadır: Yeşil, ateş kırmızısı ya da beyaz-mavi ateş topları, dönen ışık noktaları gibi.
Bu cisimler hem yalnız olarak, hem de asimetrik gruplar halinde veya çeşitli oluşumlar içinde gözlemlenmiştir. Raporlanan özelliklere göre, cisimlerin üç genel hız seviyesi bulunmaktadır; havada asılı durma; geleneksel uçak hızında gitme; ve saatte 18,000 mile ulaşan muazzam bir hızda ilerleme. Şiddetli manevralardan raporların sadece yüzde 10’unda söz edilmiştir. 20 g.’ye kadar yükselen ivme hızlarından bahsedilmektedir.”
